sábado, 11 de febreiro de 2017

Auroras Polares.

As auroras polares, como a súa propia etimología indica (aurora provén do latín «aura» = brillo; e polar fai referencia aos polos terrestres), son fenómenos luminiscentes que se producen ocasionalmente no ceo nocturno dos zonas polares (aínda que tamén poden observarse fóra desta rexións).

Estes espectáculos lumínicos maniféstanse polas noites dando lugar a un xogo de luces dun ou varias cores sobre o ceo máis boreal (Norte) e/ou austral (Sur) da Terra. Por esta razón denomínase auroras boreales ás auroras polares do Polo Norte e auroras australes ás do Polo Sur.

Aurora Boreal en Islandia.

Aurora austral en NOVA cELANDIA.


Por que se producen Auroras Polares?

Todo comeza no Sol. Alí, de cando en vez, prodúcese un fenómeno coñecido como ventos solares, que son potentes eyecciones de electróns e protones (plasma solar) que escapan do Sol e propáganse polo espazo.
Cando estas partículas subatómicas chegan á Terra e chocan contra o campo magnético do noso planeta, son automáticamente conducidas cara aos polos terrestres, onde entran en contacto coa atmosfera. A colisión dos electróns e protones provenientes do vento solar contra os átomos e moléculas que compoñen a atmosfera terrestre (principalmente Ou, N e N2) causan a excitación destes últimos a niveis superiores de enerxía; enerxía extra e inestable que é automáticamente expulsada en forma de radiación electromagnética a diferentes lonxitudes de onda (luz visible en diferentes cores) para devolver aos átomos ao seu estado energético orixinal. Esa luz visible de diferentes cores que arroxan os átomos e moléculas excitados da atmosfera é o que coñecemos como aurora polar.

Auroras noutros planetas

Este fenómeno existe tamén noutros planetas do sistema solar, os cales teñen comportamentos similares ao planeta Terra. Tal é o caso de Júpiter e Saturno, que posúen campos magnéticos máis fortes que a Terra. Urano e Neptuno tamén posúen campos magnéticos e ambos posúen amplos cintos de radiación. As auroras foron observadas en ambos planetas co telescopio Hubble.

                                                      Auroras observadas no UV en Júpiter.

Os satélites de Júpiter, especialmente Ío, presentan gran presenza de auroras. As auroras foron detectadas tamén en Marte pola nave Mars Express, durante unhas observacións realizadas en 2004 e publicadas un ano máis tarde. Marte carece dun campo magnético análogo ao terrestre, pero si posúe campos locais, asociados á súa cortiza. Son estes, ao parecer, os responsables das auroras neste planeta.

Ningún comentario:

Publicar un comentario